لم اعد املك شيئا الحين كى اقدمه اليكى والناس اجمعين
سوى همسات بلا كلمات قلب يسالنى عما فات وما هو ات
يسالنى كم قتلتنى الصدمات لم يولمنى اى من الاهات والنكبات
انها امواج عاتيه من الاحزان مزقت قلبى واقتلع شجيرات الحنان
ويحك يا ايها الانسان العجيب اشرقت شمس حبك والان ستغيب
فانه قدرك وطالما كنت عنيد بما اتى عليك الحب لم ياتى بالجديد
لم تكن تبحث عن ليلى كالمجنونحتى اتتك فى ليله واجهزت على الشجون

فابعدتك عن شى تعشقه هوالسكون صارت هى ليلى وانت المجنون
على اجمل جزيزه للحب تلتقون تتهامسون وتتغزل فى اجمل العيون
تناجى وجها كشمس فى الشروق يطفى نار اشد واعظم الحرائق
عيونها اجمل من لون البحار تبحر فيها من شده الانبهار
تنجى اى رجل غريق فى الضيق من تعطش لحسن وجمال الرفيق
صرت الان وحدك فى قمه الاحزان تناجى ربك تسأله عوده الحنون
انت الان على درب من الجنون تعشقها فى كبر ايها الانسان

غابت فغابت كلمه اسمها حب قاموسك اصبح فارغ من كلام الحبيب
فاتركها الان وارحل فى صمت لا يعرفه الا قلبك وكن فى ثبات
لا ياقلبى لا ولن اكون لك مطيع لن اتركها منك ومنى تضيع
فارس انا ان كان قلبى مهزوم انه يرى شمسها تحجبها الغيوم
انسيت وعدك وهواحد من السيوف انى لست تاركها الحين وارها بين الصفوف
حتى تقول هى ابتعد الحين ساعتها سارحل وساسكن فى ظلام السكون
اسمع همسات صوتها من بعيد لن اكون لامراه اخرى وحب من جديد
وان جن فى داخلى الجنون ا عيش كرجل مجهول كان او يكون